Wij eten regelmatig een biefstukje, geen reden om daarover te schrijven vind ik. Gewoon mooi stukje vlees kopen, bakken, laten rusten en klaar. Lijkt zo eenvoudig dat er weinig over te schrijven valt. Maar zo simpel is het eigenlijk ook weer niet; biefstuk van wat/welk dier? Welke vetstof (ik noem het maar even geen boter) hoelang bakken? En wat is nu eigenlijk ‘geklaarde boter’?
Goed! Al voor de grote discussie in de media losbarstte over de pakjes-en-zakjesvullers die paardenvlees verwerkten in plaats van rundvlees en daar niet eerlijk over etiketteerden, mochten wij graag af en toe paardenvlees nuttigen. Wij vinden het smakelijk en het is bovendien niet afkomstig van dieren die in megastallen volgeperst worden met enge medicijnen en vies voer. De meeste paarden die ter slacht aangeboden worden hebben een aangenaam leven gehad. Bovendien is paardenvlees gezond; minder vet, meer eiwitten en ijzer. We schreven er ook zo af en toe al eens over; lees bijvoorbeeld nog eens het artikel over de Christelijke spijswetten van Paul of het artikel over perfecte paardengoulash. Wij vinden paardenvlees dus prima maar ik kan me ook voorstellen dat mensen uit principe absoluut niets willen eten van dit dier. Ik weet dat onze vriendin Marleen alleen het idee al om paardenvlees ergens in aan te treffen walgelijk vindt. Ik zal dus nooit iemand zomaar een schotel voorzetten waarin ik paardenvlees heb verwerkt! Ik vind dat je daarover eerlijk moet zijn. De pakjes-en-zakjes-vullers hebben minder respect, zij verkopen letterlijk knollen voor citroenen. Jammer! Maar ook alweer een goede reden om geen pakjes en zakjes te kopen!
Soit over het al dan niet eten van paard, maar als je dan een paardenbiefstuk bakt, doe het dan goed; niet in de croma of andersoortige enge bakmiddelen. Neem gewoon echte boter! Geklaarde boter!
Dit is geklaarde boter,
en dit is het schuim dat je van de boter moet afscheppen. Dat gaat als volgt; neem een flink stuk boter en verwarm dat heel zachtjes in een pannetje. Niet bruin laten worden, alleen héél zachtjes verwarmen. Je ziet dat er dan, afhankelijk van de kwaliteit van de boter, veel of weinig, wit eiwitachtig schuim komt bovendrijven. Schep dat schuim er voorzichtig af. Wat je overhoud is een mooie heldere substantie; dat is geklaarde boter. Je kunt de geklaarde boter afgedekt in de koelkast bewaren. Gebruik er steeds een beetje van om mooie stukjes vlees in te bakken.
Ik bak niet alles in geklaarde boter, heel vaak gebruik ik olijfolie en soms zonnebloem- of arachideolie maar af en toe een mooie biefstuk of een varkenshaasje in de boter bakken is toch wel heel lekker.
Zo ook vanavond de paardenbiefstuk. Laat het vlees op kamertemperatuur komen, dep het droog en wrijf het in met peper en grof zeezout. Verhit de geklaarde boter en bak de biefstukjes daarin ongeveer twee minuten aan beide kanten. Zet de pan met de biefstukjes drie minuten in de oven. Haal het vlees uit de pan en laat het vlees nog even rusten onder aluminiumfolie. Wij aten er gebakken aardappeltjes bij en witlof met kaas uit de oven.
Kopje espresso toe!
© ellen
Ik ben het helemaal met jullie eens over paardenvlees. Koop het al jaren bij de paardenslager hier in het dorp. Mijn ouders deden/ doen dit ook, dus ik heb het altijd normaal gevonden. Alleen jammer dat de zwendelaars ook besmet paardenvlees hebben verkocht onder het mom van rundvlees. Dat is vlees met een zware paardenpijnstiller erin en mag absoluut niet door mensen geconsumeerd worden. Gelukkig eet ik de kant&klare producten waar dit in verwerkt is niet.
Was het maar zo dat de meeste paarden een aangenaam leven gehad hebben. Het is echter eerder uitzondering dan regel. Vaak staan ze dagenlang opgesloten in veel te kleine boxen en worden ze er maar een paar uur per week uitgehaald. Ook zie je nog veel te vaak dat het kuddedier bij uitstek alleen in een weitje geparkeerd staat. Soms zelfs nog met een ketting vastgebonden. Voor de meeste ‘hobbypaarden’ geld dat er veel te weinig mee gedaan word.
In maneges moeten ze ‘braaf’ alle onkunde van de aspirant ruiters over zich heen laten gaan, krijgen onverdiend slaag, word ongenadig in de flanken geschopt en raken ze volledig afgestompt. Het karakterpaardje dat zich weert teken zijn doodvonnis a.h.w.
Het behalen van de Olympische gouden medaille door Anky van Grunsven heeft velen ertoe bewogen zich ook op het paard te hijsen en in Nederlandse maneges word ook haar manier van rijden gepropageerd. Wat daar aan mis is word snel duidelijk als je even googled naar “the damage inside” of “Anky van Grunsven et LPS Painted Black”, jolly in my hart. Anders rijden is een stuk moeilijker, vergt veel meer van de ruiter en training van het paard. Overigens is de rij –en dressuurmethode van Anky, Isabell Werth, en Michael Rath met Totilas, hier ondertussen (per 01-01-2013) VERBODEN. Google naar WDR, Lokalzeit/Muensterland.XML 2013/01/31
Er word al jaren veel te gemakkelijk gedacht over paardrijden en met de economische crisis worden veel paarden opgeruimd. Hooi is duur geworden en ook de normale paardenverzorging is peperduur. Er word onverantwoord veel gefokt, vaak ook nog met als enigste doel veulentjes in de wei te hebben voor de toeristenkinderen of om het paard te krijgen met de juiste kleur manen e.d. De rest is overbodig en gaat ter slacht. Het paardenbiestukje, inderdaad lekker, krijgt dan wel een bittere nasmaak.
Woooow…..volg veel blogs….en probeer weloverwogen met mijn voeding (en die voor mijn gezin) om te gaan, maar dat valt toch echt niet mee………..wel of geen vlees/vis, vervangers? biologische spullen? soms word ik zo moe……………………….wannneer doe je het ‘goed’?
vriendelijke groet, monique
Vandaag 15 mei op TV: 70.000 paarden per jaar van een nieuwe identiteit voorzien in Ierland. Daar geslacht en verscheept naar Oss. Nog 1.500.000 kilo illegaal paardenvless van Willy Selten is zoek. Paarden uit het rencircuit zit vol met fenylbutazon, hetgeen kankerverwekkend is. Kinderen en ouderen zijn hiervoor extra gevoelig. Er is geen aanvaardbare, veilige dosis voor ‘buut’ aan te geven. Wat ligt bij ons aan paardenvlees in de schappen, al dan niet aangeduid als rundsvlees? In Nederland gaan veel paarden gaan naar de slacht omdat mensen het niet meer kunnen betalen of omdat de paarden “niet deugen”. Bijna altijd deugen de eigenaren echter niet. Ik ken zo’n paardje dat van de slacht gered werd en na een half jaartje er goed mee omgaan bleek het een droompaardje dat alles kon, deed, wat de trotse jonge meid hem vroeg. Helaas staat bij het paardenbiefstukje bij de slager niet vermeld waar het vlees vandaan komt. Misschien dus maar niet meer eten?
Vanavond 24 maart 2014 in het consumentenprogramma Tros Radar nog een afschuwelijke documentaire van Eyes on Animals hoe wij aan ons paardenbiefstukje komen. Waar de uitzending nog geen aandacht aan besteedde was de verdwenen sportpaarden uit Ierland? De verdwenen paarden uit Hongarije, Tchecho Slowakije, Voormalige oostbloklanden, IJsland, en wat er met Nederlandse sportpaarden gebeurd! Mahlzeit.
Even een nuance op reacties hierboven; Verschil tussen paard en rund proef je onmiddelijk dus het vlees in de schappen is niet verwisselbaar.
Helaas rust er een soort van taboe op het eten van paardenvlees en is het er vaker niet dan wel in een willekeurige supermarkt
Gewoon naar een goede betrouwbare slager gaan! Paardenvlees koop je niet in de supermarkt!